VEEL MENSEN KOMEN NIET MET DE ORTHOPEDIE MET ZEER GELD TER BESCHIKKING

- Wat vragen ze bij het wijzigen van regelgeving?
- Dat de patiënt het geld niet hoeft te betalen. Het zijn dure producten en er kunnen veel mensen zijn, die veilig zijn, die niet met bepaalde hoeveelheden in de hand naar de orthopedie kunnen komen.
- Over welke hoeveelheden hebben we het?
-Nou, het is niet hetzelfde als een lendegordel, die voor 87 euro gaat (tot nu toe betaalt de patiënt 30 euro en de rest wordt door Sergas betaald) dan een basisrolstoeltje (staal niet zelfrijdend), bijvoorbeeld, wat kost bijna 300 euro. Voor nietpraten over een elektrische stoel, geavanceerder: tussen de 3.000 en 4.000 euro.
-De patiënten betalen volgens hun inkomen, maar met een maximum voor uitkering, is dat zo?
- In de eerste plaats lijkt het ons een aberratie en onzin, oneerlijk in Gezondheid, bovendien, dat men kan denken, en meer tegenwoordig, dat een patiënt met deze dringende behoeften dit geld kan voorschieten. Van hieruit weten we niet hoe de voorschriften zullen zijn, maar we vragen de administratie om gevoelig te zijn. En het is van essentieel belang dat de Xunta rekening houdt met de grote orthopedie, die producten tussen 3.000 en 5.000 euro zijn, kan zelfs dit bedrag overschrijden. Ik verwijs naar een prothese voor bijvoorbeeld de amputatie van een onderste of bovenste ledemaat.
-Wat noemt de grote orthopedie?
-Bij het ruimen van protheses voor amputatie, ruggenmergletsel of de behoeften van kinderen en volwassenen met hersenverlamming, bijvoorbeeld. Een korset voor een kind met scoliose kost 799 euro; tot nu toe legden gezinnen 30 euro uit en de rest was een bijdrage van Sergas, dat wil zeggen gefinancierd door het volksgezondheidsstelsel.
- Er is geen mogelijkheid dat de directe betaling door de Sergas wordt gehandhaafd, zelfs als de contributiegrenzen van de gebruiker worden gewijzigd?
- We weten het niet voordat we het concept hebben gezien en de beschuldigingen aan de norm presenteren. In principe heeft Sergas ons verteld dat de patiënt 100% van de kosten zal voorschieten. Het nationale decreet, in artikel 9, specificeert decliënten die zouden worden vrijgesteld van betaling (toxisch syndroom, handicap, inkomen uit sociale integratie, premievrij en werkloos zonder werkloosheidsuitkering). Het is noodzakelijk dat dit hier ook wordt overwogen.