Reizen naar orthopedie

Meer dan eens hebben we hier gesproken over de relatie tussen retronez en geld; Het hebben van fysieke problemen komt erg duur uit . Vandaag wil ik uitleggen hoe het orthopedische systeem werkt en hoe het kan worden verbeterd.

Ik heb een gemotoriseerde rolstoel nodig (ook wel een elektrische stoel) om lange reizen te maken (alles wat verder gaat dan thuis en werk). De laatste kost me 2.259 euro, exclusief enkele aanpassingen zoals de hoogte of de positie van de joystick (ik ben linkshandig). Het gewone proces in Aragon - misschien varieert in andere gemeenschappen - is:

1. Ik ga naar mijn revalidatiearts van de sociale zekerheid
2. Ik vertel hem dat je een elektrische stoel nodig hebt omdat de oude escacharrada is
3. Ik heb een document ondertekend
4. Ik neem de paper mee naar de orthopedie
5. ze geven het terug aan mij omdat het de code verkeerd heeft geplaatst
6. Ik herhaal stappen 1, 2, 3 en 4
7. ze leren me verschillende stoelen
8. Ik kies er een en bestudeer de nodige aanpassingen
e "> betaling 2259 euro + wat de aanpassingen ook kosten
9. Ik wacht een aantal maanden totdat de staat me het deel teruggeeft dat volgens mij teruggegeven moet worden.

De gezondheidszorg van elke Autonome Gemeenschap betaalt een deel van de hulpmiddelen die een retrón nodig heeft om uit te kunnen gaan, zien, luisteren, douchen ... Maar dat gebeurt nadat u 100% van het product hebt betaald. Welk percentage subsidieert? Het hangt van het product af. Ze betalen bijvoorbeeld ongeveer 300 euro voor een standaardrolstoel; Als blijkt dat je een 500 nodig hebt omdat deze een hogere achtergrond heeft, moet je de rest steunen.

De meeste overheidsdiensten werken andersom. Openbaar stadsvervoer is eigenlijk duurder dan het bus- of tramkaartje dat we hebben betaald. Maar het is duidelijk dat het al is beloond, dat het op een of andere manier wordt betaald via belastingen. Hetzelfde gebeurt met de openbare universiteit. De meesten van ons betalen het samen en dan betaalt elke student een vergoeding.

Als we het orthopedisch systeem zouden toepassen op openbaar hoger onderwijs, zou het resultaat zijn dat de student elk jaar ongeveer 6.000 euro zou betalen en in juni zou de staat de 85% die nu subsidieert, teruggeven. Het zou niet haalbaar zijn. Het zou een zijneen universiteit voor de rijken.

Gelijkaardig gebeurt met orthopedie.

In mijn geval waren mijn laatste uitgaven:

• 2200 elektrische stoel (meer aanpassingen)
• 3600 orthesen (constructies die me helpen om korte afstanden te lopen)
• 400 van een manuele stoel (voor reizen uit Zaragoza)

Niet iedereen kan dat geld uitgeven, hoe vaak ze ook een deel terugsturen.

Daarnaast heeft de crisis ook gevolgen voor de orthopedie. Vóór Lehman Brothers duurde de gezondheidszorg van Aragon ongeveer 5 maanden om de hulp te betalen. Het draait nu sinds oktober 2011 zonder te betalen.

En wat gebeurt er als u de stoel die u nodig hebt niet kunt betalen voor de 2 duizend euro? U kunt proberen een maatschappelijk werker een rapport te laten ondertekenen waarin staat dat er niet genoeg geld in de gezinseenheid is. Als wat u nodig heeft meer is dan 600 euro, betaalt de sociale zekerheid rechtstreeks aan orthopedie; zo niet, ... knoflook en water.

De val van de familie-eenheid is een hulpbron die de Gobierno, de autonome regio's en gemeenteraden zijn van toepassing op veel gebieden om geld te besparen. Mijn orthopedist vertelde me deze week over het geval van een oudere man, geamputeerd, die zich geen stoel van 400 euro kon veroorloven. Nu zijn zijn zoon en schoondochter bij hem gaan wonen omdat zij zijn appartement niet kunnen betalen; Als het geld van de familie-eenheid de schaal van de dienst overschrijdt, is de heer opraken van de stoel. Of hij betaalt het en wacht op, ahem, the-economy-recover-the-path-of-growth-and-go-back-to-create-employment om de subsidie ​​te ontvangen of hulp te krijgen van een of andere ngo.

Trouwens, ik zit niet in die situatie, maar ik moet snel van stoel veranderen. (Sociale zekerheid subsidieert een elektrische stoel om de 3 jaar, als je hem eerder draagt, zul je zien) . Het probleem is dat het nu slecht voor me is om meer dan 2500 euro op een stoel te spenderen, des te meer omdat ik weet dat het nog lang duurt voordat de SS mijn hulp zal uitbetalen.

Idealiter zouden de retrones deze behoeften moeten hebben, maar daar mist het nog steeds voor. Voorlopig zou ik genoegen nemen met het feit dat ik orthopedie alleen het gedeelte hoef te betalen dat met mij overeenkomt. Dat zou betekenen dat de SS de orthopedie snel zou moeten betalen, zodat ze niet failliet zouden gaan.

__________________